سخنان آقای مهندس مهدی چمران در اختتامیه شانزدهمین جشنواره پژوهش و نوآوری در مدیریت شهری

پژوهش لغت بسیار خوبی است و همه آن را به کار میبریم اما با جرات میتوانم بگویم این لغت تا سالیان قبل بسیار مظلوم واقع شده بود و عموما با طرحهایی مواجه میشدیم [که] تنها در جایی بایگانی میشدند و از آنها استفاده شایانی صورت نمیگرفت. با تحریمها و فشارهایی که به ما وارد شد، مجبور شدیم به پژوهش واقعی روی آوریم. امروز به خوبی شاهد نتیجه این پژوهش در تمام صحنههای علمی هستیم. مقام معظم رهبری نیز به نوآوری در این زمینه تاکید کردند. پژوهش در مدیریت شهری بسیار جا دارد و کلانشهر تهران مرکز پژوهشهاست. میتوانیم تمام مسائل را با پژوهش جلو ببریم و به نتیجه برسانیم. اگر مسائل شهری بر مبنای پژوهش استوار نباشند، نوآوریها و اقدامات، ارزشمند نخواهند بود. اگر مسیر پژوهش را صحیح و درست برویم، عملیات اجرایی هم صحیح و درست اجرا خواهد شد.
درگذشته پژوهش جدی گرفته نمیشد. بودجه زیادی به آن اختصاص پیدا نمیکرد و نتایج آن هم بایگانی میشد. اما امروز نتیجه پژوهش و نوآوری را شاهد هستیم. در حوزه مسائل شهری جای پژوهش زیاد است و مرکز [مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران] که در شهرهای دیگر در شوراها قرار دارد، در تهران جزئی از شهرداری است. در کارهای تحقیقاتی سه نوع پژوهش داریم. یکی پژوهش کاملا کاربردی که به خوبی از آن نتیجه میگیریم. خیلی مسائل شهری داریم که هنوز در آن دچار مشکل هستیم که بعضی از آنها از قبل از انقلاب هم به این شکل بود.
بعضی از پژوهشها کاربرد عملی ندارد و مخصوص مراکز دانشگاهی است. یک نوع پژوهش دیگر که متاسفانه باب شده این است که اول پژوهشگر را انتخاب میکنند و [بعد] برای اینکه بودجهای مصرف شود و اعتباری به شخصی داده شود، موضوعی را تعریف میکنند.
در معماری مشکل تقلید را قبل از انقلاب داشتیم. در زمینه های شهری هم تقلید تا حالا زیاد بوده و هم در دانشگاه و در بیرون از دانشگاه به ویژه بساز و بفروش ها به دنبال مدگرایی بودند. نمای رومی به عنوان یک ارزش درآمده بود و بهای ساختمان بیشتر میشد. مهندسان معمار هم تحت تاثیر فشار بساز و بفروش ها قرار میگرفتند. البته در شورای چهارم این کار را ممنوع کردیم و نمای ساختمان هم علاوه بر پلان مطرح شد. ما ساختمان را خوب طراحی میکنیم ولی خوب اجرا نمیکنیم. عمر ساختمانها در اتریش ۲۰۰ یا ۳۰۰ سال است که ساختمانهای معمولی هستند. در حالی که ساختمان در ایران بعد از ۳۰ یا ۳۵ سال تخریب میشود و یکی دیگر به جای آن میسازیم. همه این ها به دلیل کمبود پژوهش است.